سطح روغن گیربکس باید همیشه در حد مشخصشده توسط سازنده باقی بماند. اگر مقدار روغن کمتر از حد مجاز باشد، درگیری دندهها و سینکرونایزرها بهدرستی روانکاری نمیشود و بهمرور زمان موجب افزایش دما، افزایش سایش، صدای غیرعادی، بهترین تعمیر گیربکس اتوماتیک اصفهان و در نهایت خرابی میشود. از طرفی، پر بودن بیشازحد روغن هم میتواند باعث کف کردن، نشت، و فشار زیاد بر کاسهنمدها و آببندها شود. به همین دلیل، بررسی سطح روغن در سرویسهای دورهای، یکی از سادهترین ولی مهمترین اقدامات نگهداری گیربکس است. سیستم پخش روغن در گیربکسهای دستی معمولاً بهصورت پاششی (Splash Lubrication) است. یعنی با چرخش چرخدندهها و شافتها، روغن از کف کارتل گیربکس به بالا پاشیده شده و سطوح تماس روانکاری میشود. این سیستم ساده، کمهزینه و در عین حال مؤثر است. اما در برخی طراحیهای پیشرفتهتر، از پمپ روغن داخلی برای بهبود جریان روغن به سینکرونایزرها، یاتاقانها، بهترین تعمیر گیربکس اتوماتیک اصفهان و دندههای خاص استفاده میشود. این طراحی معمولاً در گیربکسهای مسابقهای، کامیونهای سنگین، یا خودروهای دیفرانسیل جلو با طراحی پیچیده دیده میشود. در برخی موارد، روغن گیربکس خنککاری نیز انجام میدهد. با توجه به اینکه درگیری دندهها میتواند گرمای زیادی تولید کند، روغن داغ میشود. در سیستمهای پیشرفتهتر، از خنککنندهی روغن گیربکس (Gearbox Oil Cooler) استفاده میشود که باعث میشود دمای روغن در محدودهای ایمن باقی بماند. این ویژگی بهویژه در شرایط رانندگی سنگین مثل بکسل کردن، آفرود، یا رانندگی در ترافیک سنگین اهمیت دارد. تعویض دورهای روغن گیربکس یکی از مهمترین اقدامات پیشگیرانه است. برخلاف باور عمومی، روغن گیربکس دائمی نیست. با گذشت زمان، افزودنیهای روغن کاهش مییابند، بهترین تعمیر گیربکس اتوماتیک اصفهان ذرات فلزی ناشی از سایش در آن جمع میشود، و کیفیت کلی آن افت میکند. در خودروهای معمولی، تعویض هر ۴۰ تا ۶۰ هزار کیلومتر توصیه میشود، هرچند برخی گیربکسها دارای روغنهایی با عمر طولانیتر هستند. بررسی دفترچهی راهنمای خودرو بهترین راه برای تعیین این بازه است.
پنجشنبه ۱۶ مرداد ۰۴ | ۱۲:۳۷ ۶ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است